Ondernemingszin bij mijn jongere ik

Als kind, tiener en student waren er al enkele signalen dat ik een zekere zin van ondernemerschap bezat.  

Nochtans stond er op men rapporten altijd “Roel, met wat inspanning kan je veel meer”. In het eerste middelbaar was ik de eerste van de klas met 89% en de laatste in het laatste jaar met 55%. Studeren voor een toets en dingen van buiten leren vond ik zinloos. Dus gaf ik op woensdagnamiddag computerles aan MS-patiënten. De rest van mijn vrije tijd spendeerde ik tussen de paarden. In ruil voor het schoonmaken van stallen mochten we paardrijden en uitstappen doen met de koetsen. Ik leerde nooit leren zoals dat in reguliere scholen wordt verwacht. Enkel bedrijfseconomie boeide me, meteen ook de enige reden waarom ik later voor de richting Handel/Informatica koos.

Van carwash tot showroom

Ik moet een jaar of 12 geweest zijn toen ik voor het eerst de auto van mijn mocht ouders wassen. Al het geld dat ik in de wagen vond, mocht ik houden. Niet veel later begon ik ook de auto’s van mijn buren te wassen. Elke zaterdag en zondag waste ik de ene na de andere auto. Ik zette mijn prijs onder die van de carwash en poetste de wagens op alsof ze net uit de showroom kwamen.

Spotify avant la lettre

Het bleef niet bij één bijverdienste. Met het gespaarde geld kocht ik op mijn vijftiende de allereerste cd-brander die er bestond. Die dingen kostten toen een fortuin, maar ik wist het op één maand terug te verdienen: ik brandde cd’s voor de ouders van mijn vrienden, zodat ze hun al favoriete muziek op tien cd’s in de wagen konden bijhouden zonder de originele cd’s nodig te hebben. Een Spotify avant la lettre dus.

Geen diploma, wél levenslessen

Als student in Gent spendeerde ik gedurende 3 jaar meer tijd achter de toog dan voor de toog: ik heb in zowat elk café van de Overpoort gewerkt, speelde gerant in een swing café in Deinze en tussendoor werkte ik geregeld als ober, tijdens trouwfeesten bij Gentse traiteur. Tijdens de zomermaanden baatte ik een danscafé uit op de dijk van Middelkerke.

Van studeren kwam dus nooit veel in huis, en slagen deed ik natuurlijk niet, (behalve voor bedrijfseconomie). Als twintigjarige liet ik het horeca- en studentenleven definitief achter mij. Zonder hoger diploma, maar met veel levenservaring.

Benieuwd hoe ik het ervan af bracht in mijn eerste job?

Lees ook: Van werknemer naar werkgever: zo deed ik dat